وای مادرم مادرم مادرم

چیزی تا فاطمیه نمونده تا ربیع شد کم کم لباس مشکی هارا ازتن که سفارش

خود اهل بیت است در اوردیم ولی چیزی نمانده تا دوباره لباس مشکی هایمان را تن

کنیم و با امام حسن(ع)وامام حسین(ع)وحضرت زینب(س)بگوییم همه باهم و یک صدا

وای مادرم مادرم مادرم

نعره زد بر سر مادر به غرورم برخورد

ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف

هرچه کردم سپر درد و بلایش گردم

آه زینب تو ندیدی! به خدا من دیدم

سیلی محکم او چشم مرا تار نمود

لگدی خورد به پهلوم و نفس بند آمد

حسن ازغصه سرش را به زمین زد، غش کرد

قصه ی کوچه عجیب است (مهاجر) اما

وای از آن لحظه که زهرا لگدی از در خورد